6
好きです。
(ชอบครับ)
“อิทาดาคิมัส~ (ทานล่ะนะครับ / คะ)” เราพูดขึ้นพร้อมกันก่อนจะฉีกตะเกียบออกแล้วเริ่มลงมือ ตอนนั้นเองที่ฉันแอบเหล่คัตสึด้งของเขาแล้วก็เผลออุทานสิ่งที่คิดออกมาดังๆ
“ว้าว น่ากินจังเลยค่ะ O_o”
อิชิอิคุงขำสีหน้าตื่นเต้นของฉันที่ทำตาโตมองดูคัตสึด้งหน้าตาน่ากินของเขาก่อนจะเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
“ลองทานมั้ยครับ” ถามนะ แต่ไม่รอคำตอบหรอก อิชิอิคุงกลับด้านตะเกียบก่อนจะคีบหมูทอดชิ้นหนึ่งออกมาใส่ในจานแยกให้ฉัน “โดโซะ ^-^ (เชิญครับ)”
โอย แม้แต่ท่าคีบหมูก็ยังดูดี T_T ฉันมองชิ้นหมูทอดในจานอย่างชื่นชม ก่อนจะนึกอะไรสนุกๆ ขึ้นมาได้อีกอย่าง
ฉันซ่อนรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ไว้ใต้ใบหน้าสุขุมของตัวเองก่อนจะถามออกไปอย่างใสซื่อ “ทำไมคนญี่ปุ่นถึงต้องกลับด้านตะเกียบก่อนคีบอาหารให้คนอื่นทานคะ”
“เอ๊ะ…? เอ่อ…” อิชิอิคุงถึงกับสตันท์ไปเพราะคำถามของฉัน “เอ่อ…”
ท่าทางเหมือนพยายามคิดหาคำตอบอย่างสุดความสามารถของเขาทำให้ฉันหลุดหัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดู เพราะคนญี่ปุ่นเป็นคนขี้เกรงใจแล้วก็เต็มไปด้วยกฏระเบียบมากมาย แม้กระทั่งบนโต๊ะอาหารก็มีเป็นร้อยข้อแล้ว เขาคงจะทำมาด้วยความเคยชินจนไม่รู้ว่าทำไปทำไมแล้วล่ะ
อีกนิดละกัน 😛 “ช่วงแรกๆ ที่มาฉันก็มีปัญหามากเลยล่ะค่ะ เพราะที่ไทยไม่ได้มีพิธีรีตองมากขนาดนี้”
“นั่นสินะครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับ”
“คุณพ่อเคยบอกว่า ที่ห้ามใช้ตะเกียบของตัวเองตักอาหารจากจานกลางหรือตักให้คนอื่น เป็นเพราะคนญี่ปุ่นถือเรื่องความสะอาดมากใช่มั้ยคะ”
“ก็ส่วนนึงนะครับ แต่คิดว่าน่าจะเป็นการให้เกียรติอีกฝ่ายมากกว่า เพราะตะเกียบที่ใช้แล้วมันอาจจะโดนปากหรือน้ำลายของเราไปแล้ว…”
“ถ้างั้นเวลาคนญี่ปุ่นจูบกันจะทำไงล่ะคะ ไม่ถือเหรอ?”
คำถามของฉันทำให้อิชิอิคุงถึงกับสำลักน้ำชาแล้วก็ไอค่อกแค่ก ฉันยื่นทิชชู่ให้เขาด้วยความรู้สึกผิดก่อนจะหัวเราะเสียงใส “ขอโทษนะคะ ฉันแหย่เล่นน่ะค่ะ”
“…ถ้าเป็นแฟน ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ”
“คะ?”
“เรื่องจูบ เป็นเรื่องของคนที่เป็นแฟนกันใช่มั้ยล่ะ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ไม่ถือ…”
อิชิอิคุงพยายามจะอธิบายด้วยคำพูดตะกุกตะกักและใบหน้าที่เริ่มเปลี่ยนเป็นนมเย็นเวอร์ชั่นเข้มข้นมาก และเพราะเขามาทำหน้าแดงต่อหน้ากันแบบนั้น…ฉันก็เลยเขินกับคำถามของตัวเองซะอย่างนั้น จู่ๆ คำว่าจูบและคำว่าเป็นแฟนกันมันก็ลอยเข้ามาในหัว… ทำให้สายตาของฉันล่องลอยไปหยุดอยู่ที่ริมฝีปากสีชมพูเรื่อของอิชิอิคุงโดยไม่ได้ตั้งใจ…
ริมฝีปากที่ดูอ่อนนุ่มแบบนั้น… ตอนจูบจะให้ความรู้สึกแบบไหนกันนะ
ว้ายยยย นี่ฉันคิดอะไรเนี่ย น่าอายชะมัด ไร้ความเป็นกุลสตรีโดยสิ้นเชิง (เคยมีด้วยหรือ?) ฉันโบกไม้โบกมือไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกไปก่อนจะหยุดชะงักเมื่อมีคำถามอีกคำถามหนึ่งลอยขึ้นมา…
เขาเคยมีแฟนมาก่อนรึเปล่านะ…?
บ้าจริงเลยโนโซมิ เขาจะไม่มีได้ไงกัน เพอร์เฟกแมนขนาดนี้…ใครที่ไหนจะปล่อยให้หลุดมือมาตั้งสิบเจ็ดสิบแปดปีได้ ไม่มีทางหรอก
ถ้างั้นเวลาอยู่กับแฟนเขาก็เป็นแบบนี้รึเปล่านะ หรือว่าจะมีอีกด้านหนึ่งของอิชิอิคุงที่ผู้หญิงคนอื่นไม่มีทางได้เห็น…?
เจ้าของจูบแรกของอิชิอิคุงเป็นใครกันนะ หรือว่าจะเป็นยูเมะจังแฟนโคเฮ…
“…เป็นอะไรรึเปล่าครับ ทำไมถึงเงียบไปเลย อาหารไม่อร่อยเหรอ?”
“อร่อยค่ะ”
“แล้วทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะครับ”
เพราะฉันหึงผู้หญิงในอดีตของคุณค่ะ
ตอบไปแบบนั้นเขาคงตกใจจนหงายหลังตึงแน่ๆ เพราะงั้นไม่พูดไปดีกว่าเนอะ
“…หรือว่า…คิดถึงใครอยู่เหรอครับ?”
ตึง!
คำถามของอิชิอิคุงทำให้ฉันนี่แหละที่ตกใจจนหงายเงิบเอง ฉันกะพริบตารัวเร็วมองหน้าเขาที่ยกมือขึ้นเท้าคางมองออกไปนอกหน้าต่างไม่ยอมสบตาฉัน คิดหาคำตอบไม่เจอจนกระทั่งเขาถามขยายความขึ้นมาอีก
“…แล้วคนไทยล่ะครับ?”
“คะ…?” ฉันพึมพำถามซ้ำกลับไปเพราะสมองช็อตกะทันหัน…และอิชิอิคุงก็ลากสายตากลับมาสบตาฉันจนได้ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนที่เขย่าหัวใจฉันอย่างแรงเหมือนกำลังเสี่ยงเซียมซี…
“คนไทย…ถือรึเปล่า?”
โอ้…หรือว่านี่คือการแก้แค้นฉันที่ยิงคำถามตอบยากใส่เขาก่อนกันนะ…?
ฉันถึงกับอึ้งไปเลยเพราะไม่รู้ว่าที่เขาถามนั้นหมายถึงอะไร หมายถึงการคีบอาหารให้กัน หรือว่า…
“…ฉันไม่ถือค่ะ”
“…”
“ถ้าเป็นคนที่ฉันชอบ…ฉันไม่ถือค่ะ”
“เหรอครับ…” น้ำเสียงแผ่วเบา… สายตาที่เสหลบตาแล้วมองไปทางอื่น… ความเงียบที่เกิดขึ้นกะทันหัน แต่กลับทำให้จังหวะหัวใจถูกเร่งขึ้นแบบนอนสต็อป… ความรู้สึกว่างโหวงในใจราวกับอวัยวะภายในถูกขโมยหายไปหมด… ใบหน้าที่ร้อนจัดจนกลายเป็นสีแดง…
เขาเป็นเหมือนกันหรือเปล่านะ… กำลังเขินเหมือนกันอยู่รึเปล่า…?
ภาพประกอบเรื่อง Nippon Cutie รักหวานละมุนวุ่นหัวใจหนุ่มชิงกังเซน
ข้อมูลเกี่ยวกับหนังสือ
ราคา 189 บาท
จำนวนหน้า 264 หน้า
รายละเอียดหนังสือ Nippon Cutie
ความในใจจากผู้เขียน
เล่มนี้เป็นเรื่องที่เราเขียนไปยิ้มไป มีความสุขทั้งเรื่องเลยค่ะ
เพราะอยากลองเขียนคาแรกเตอร์แบบใหม่ๆ ที่ยังไม่เคยเขียนมาก่อน เลยได้ “คาวาคามิ โนโซมิ (นางสาวปรารถนา)” ออกมา! เป็นสาวสวยที่มีความแปลกอยู่ในตัว มีความกวนประสาท มีอารมณ์ขัน หลงตัวเองเบาๆ แต่ก็ไม่น่าหมั่นไส้ มีความมั่นใจในตัวเองแบบพิลึกๆ (แต่ดีที่สวยเลยไม่เป็นไร 5555) เราชอบโนโซมิมาก เป็นตัวละครที่เขียนได้ไหลลื่นสุดๆ โดยเฉพาะตอนคุยกับโคเฮ เขียนไปขำไปเลยค่ะ
มาถึงความสัมพันธ์ตัวละคร เราคิดเอาเองว่าอยากเขียนแนวที่นางเอกเป็นฝ่ายรุกจีบพระเอกเองบ้าง ซึ่งก็เหมาะกับคาแรกเตอร์โนโซมิจังของเราสุดๆ คือรุกจีบแบบไม่แรงเกินไป มาแนวๆ น่ารัก เนียนๆ แล้วพอเข้าคู่กับคุณชายสุดเพอร์เฟ็กต์ที่ซื่อตรงสุดๆ จนตามความเจ้าเล่ห์ของโนโซมิไม่ทันอย่าง “อิชิอิ โยชิยูกิ” แล้วก็รู้สึกว่ามันเข้ากันได้ดีสุดๆ เลยค่ะ
เล่มนี้เรามีธีมเป็นฤดูหนาว ดังนั้นแน่นอนบ้านเกิดของอิชิอิคุงจะต้องเป็นฮอกไกโดอย่างแน่นอน (เป็นที่มาของสมญานาม “คุณชายสุดหล่อที่มีผิวขาวใสเหมือนนมสดฮอกไกโด” เลยนะคะ) เราอยากให้มีความ Contrast อยู่ด้วย เลยให้นางเอกเป็นสาวใต้ที่มาจากภูเก็ตค่ะ
ส่วนฉากในเรื่องนี้มีแต่มุ้งมิ้งตะมุตะมิสุดๆ แบบว่าหวานนนนนนนละมุนเหมือนนมสดฮอกไกโดสมชื่อเลย เป็นเรื่องที่น่ารักที่สุดในชีวิตเราแล้ว อยากให้ลองดูค่ะ >////<
(แต่ถ้าจะให้ดีที่สุด จัดไปลองให้ครบเซ็ต Nippon เลยดีกว่านะคะ ฮี่ๆๆๆๆ ยังมีอีกสี่หนุ่มค่ะ ใครสนใจคลิกดูรายละเอียดได้ที่นี่เลย : Nippon)
